güzel yorumlarınız için teşekkürler emoş, selma, beloş
ben de bu konuda düşündüklerimi aktarmak istiyorum...
arkadaşlık, dostluk üzerine çok şeyler yazılmış, çizilmiştir..
herkes çok iyi anlatır da bir türlü anlatılanlarda olduğu gibi birini göremez etrafında.
gerçekten öyledir. bir elin parmakları gibi sayılıdır gerçek arkadaşlık ve dostluklar...
neden bu kadar önemsenen değerler bu kadar zor bulunur!
sorunun cevabını, bu değerlere sahip olmayan insanların çokluğu olarak yada toplumdaki ahlaki dejenerasyon ile ifade edip teşhisi koyabiliriz hemen..
peki neden?
çünkü... diyerek bir sürü neden düşünebiliriz..
çünkü eğitilmemişisiz...
çünkü, sürekli kazık yenmiştir ve maruz kalınanların acısı bir başkasına uygulayarak bir nevi intikam alınmaktadır..
çünkü, kişilik gelişmemiştir ve sürekli bir başkasının etkisi altında kalınmaktadır..
çünkü, çevrede hep biririni kandırma manevralarının kurnazlık olarak adlandırıldığına tanık olunmuştur..
çünkü, birini kullanma ve aldatma da kurnazlık olarak düşünülmektedir..
çünkü, çıkar sağlamak ve başkalarını çekememe duyguları frenlenememektedir..
çünküler böylece uzadıkça sadakatin, yardımseverliğin, dayanışmanın, çıkarsız sevginin, paylaşımın, anlamını yitiren değerler olarak yerini aldığı bir yaşam biçiminin benimsendiğini görebilmekteyiz..
bir arkadaşınızı tanımlarken onu tanırım, bir arkadaşımız deriz..
ancak bu, herşeyi paylaşabileceğin yada her konuda anlaşabileceğin biri olduğu anlamına gelmez..
bir diğeri için arkdaşım ve çok severim dersiniz..
bu da onunla herşeyi paylaştığınız ve her konuda anlaştığınız anlamına gelmez...
sadece kişiliğini beğendiğinizi belirtmiş olursunuz.
bir diğeri için, çok sevdiğim arkadaşım, dostum dersiniz..
işte bu tanımlamaya giren arkadşınız güvenebileceğiniz, sizin her zaman iyliğinizi isteyen, sizin yanınızda olduğundan şüphe duymayacağınız ve hemen her şeyi paylaşabileceğiniz biridir. ancak yine de her konuda anlaşabileceğiniz anlamına gelmez..
önemli olan, onun temiz kişiliği, size verdiği güven ve destektir.
işte dostunuz o'dur...
acaba ben de öyle miyim diye düşünüp cevabını verebiliyorsak bile bu yeterli değildir.. bunu kanıtlamalıyız...
genel olarak toplumda bu yönde bir dejenerasyon varsa.. teker teker birey olarak hepimizin bunda payı olduğunu düşünmeliyiz ve ilk önce kendimizi düzeltmeliyiz...
bir tebessümün bile bize tebessüm olarak geri döneceğini düşünüyorsak çevremize örnek olma davranışı da mutlaka saygı olarak sevgi olarak geri dönecektir..
ve iyi bir arkadaş ve dost iyi bir sırdaştır..
herkese sağlıklı arkadaşlık ve dostluklar..